و منطقى دين و بال ديگر، بال عشق و محبّت و ولايت و فداكارى مى‌باشد. نخستين بال را مى‌توان در قرآن كريم و سخنان پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و اهل‌بيت گرامى‌اش از اميرمؤمنان على عليه السلام تا امام زمان حضرت مهدى (عج) جستجو كرد.

بال دوّم را نيز مى‌توان با عشق و محبّت به ايشان و دفاع از حق آن بزرگواران و درك فداكاريهاى بى مانند ايشان در راه تحقّق حق، بدست آورد، چرا كه اين بزرگواران تا آخرين نفس و تا آخرين قطره خون دست از حق بر نداشتند و هرچه در توان داشتند براى اعتلاى حق مبذول نمودند.

با اينكه حضرت زهرا عليها السلام سخنان خود را در فضاى آكنده از ستم وبى عدالتى كه در آن حقوق و مقام اهل‌بيت عليهم السلام ناديده گرفته مى‌شد ايراد فرمود ولى هرگز از تلاش براى فهم درست دين به مردمى كه به جاهليت بازگشته بودند و آگاه كردن آنها از ضرورت پيروى از راه حقّ باز نايستاد.

راهى كه خدا در قرآن وبه وسيله پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله بشريت را به سوى آن خوانده است.

كافى دانستن يكى از دوبال ذكر شده، پيروى از مذهب اهل‌بيت عليهم السلام به حساب نمى‌آيد ولازم است كه پايه‌هاى آن را با عقل و خرد درك كنيم و بپذيريم و پس از اينكه اين پايه‌ها را با عقل خود پذيرفتيم، عشق و محبّت و عاطفه را همراه عقايد عقلانى خود بنمائيم.

اگر مى‌بينيم افرادى بااينكه ادّعاى پيروى‌ازاهل‌بيت عليهم السلام را دارند،