واز روش رسول اللَّه ذره‌اى عدول نكرده است.

ابراهيم عليه السلام، محمد صلى الله عليه و آله وعلى عليه السلام ائمه هدايتگرند، زيرا به آسمان حقيقت پر كشيده وموانع مادى را پشت سر گذاشته‌اند.

از اين ديدگاه، اميرمؤمنان را بعنوان پيشوا والگو قرار مى‌دهيم، زيرا به عالم ملكوت وعالم اخلاق عروج نمودند.

امير المؤمنين عليه السلام به جهانى عروج كرد كه خود فرمود: «به خدا سوگند اگر پرده‌ها وحجابها كنار رود بر يقينم- به خدا- افزوده نخواهد شد.»

ودرباره عدالت خود فرمود: «قدرتمند وتوانا نزد من ذليل وضعيف است تا اينكه حق را از او بستانم وضعيف وناتوان نزد من قوى وقدرتمند است تا اينكه حق را به او باز گردانم.»

على عليه السلام زمانى كه رهبر مسلمانان بود بسوى بازار كوفه رهسپار گرديد تا دو پيراهن را به چند درهم خريدارى كند وبراى قنبر خادم خود پيراهن گرانتر وبهتر را خريدارى كرد. اضافه بر آن كه در دنيا با دو قرص نان، امرار معاش مى‌كرد.

براى خود خانه‌اى نساخت وخشت بر روى خشت نگذاشت.

يكى از مسلمانان نقل مى‌كند كه وارد خانه على عليه السلام شدم وهيچ اثرى از اثاثيه وفرش ولوازم منزل را نيافتم، از امام سؤال نمودم، اى امير المؤمنين اثاثيه خانه‌ات كجاست؟

آن‌حضرت فرمود اى مرد آن را به خانه ابديت منتقل نمودم.

آن مرد تصور كرد كه على عليه السلام خانه ديگرى براى خود ساخته،