پيامبر دوبار به يمن فرستاده شد وقبايل آن ديار وبخصوص قبايل هَمْدان، كه همواره از دوستداران امام عليه السلام بودند، به دست آن‌حضرت به اسلام تشرّف يافتند.

بيعت غدير خُم‌

در سال دهم هجرى، هنگامى كه پيامبر صلى الله عليه و آله تصميم گرفت به مكّه رود و آخرين حج خود را، كه آن را حجة الوداع ناميده‌اند، به جاى آورد على عليه السلام در يمن يا نجران بود. پيامبر به على نامه‌اى نوشت كه به حالت احرام به مكّه درآيد. به پيامبر وحى شده بود كه ديگر از امّتش جدا خواهد شد و به سراى ديگر خواهد شتافت.

چون مسلمانان مراسم حج را به جاى آوردند و از مكّه بازگشتند، پيامبر در منطقه‌اى به نام «غدير خُم» كاروان را از رفتن بازداشت. چون اين آيه بر او نازل گشته بود:

(يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِن رَبِّكَ وَإِن لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ ...) [1].

«اى پيامبر! آنچه را كه از پروردگارت بر تو فرود آمده تبليغ كن و اگر نكنى رسالت خود را ابلاغ نكرده‌اى و خداوند تو را از مردم در امان مى‌دارد».

سپس پيامبر درميان مردم براى سخنرانى به پا خاست و در آغاز سخنانش فرمود: اى مردم دور نيست كه از جانب خدا فرا خوانده شوم پس‌