ميلاد فرخنده‌

در روز هشتم ربيع الثانى- و يا 24 ربيع الاوّل- 232 هجرى و در مدينة الرسول خانه شريف امام هادى عليه السلام به پيشواز دوّمين فرزندش از بانوئى دانا و پارسا كه او را حديث يا سليل مى‌خواندند، رفت. [1]

تا سال‌ 243 ه در مدينه ماند زيرا چنين به نظر مى‌رسد كه پس از اين سال همراه با پدر بزرگوار خويش به پايتخت خلافت عبّاسى يعنى شهر سُرّمن‌رأى منتقل شد و در آنجا با پدر خود در منطقه‌اى به نام عسكر مسكن گزيد و بر همين اساس ملقب به عسكرى شد.

علاوه بر اين لقب، آن حضرت را به القاب ديگرى نيز مى‌خواندند كه عبارتند از ... صامت، هادى، رفيق، زكى، نقى. اين القاب خود منعكس‌كننده خصلتهاى پسنديده‌اى هستند كه در طول زندگى آن حضرت براى مردم ظاهر شد. كنيه او «ابو محمّد» بود و عامه مردم آن حضرت و پدر و جد او را ملقب به ابن الرضا مى‌كردند. [2]