دوران زندگى .. و امامت‌ [1]

امام جواد عليه السلام با دو تن از خلفاى عبّاسى هم دوران بود. در دوران خلافت مأمون، جواد الأئمّه در شرايطى آرام زندگى را سپرى كرد. مى‌دانيم كه مأمون در صدد بر آمد تا خود را به علويها و سرور آنان امام رضا نزديك كند. چرا كه در اين بُرهه حكومت عبّاسى با فشارهايى كه از جانب توده‌هاى مردم اعمال مى‌شد، رو به رو بود. در حقيقت وجود زنجيرهائى از قيامها و انقلابها در نقاط مختلف سرزمين اسلامى، يكى از ويژگيهاى عصر خلافت مأمون به شمار مى‌رفت.

برخى از تاريخ نگاران مى‌نويسند: مأمون عبّاسى شيعه و معتقد به حقانيّت فرزندان على عليه السلام بود و به امامت على اعتقاد داشت. امّا به عقيده ما مأمون فاقد چنين اعتقادى بود. زيرا شيعه بودن مقامى است كه يك خليفه غاصب سزاوار برخوردارى از آن نيست.

نكته‌اى كه باقى مى‌ماند اين است كه پس از شهادت امام رضا به دست‌