شهادت .. مرقد .. و مزار شريف‌

سرانجام امام عليه السلام را زهر دادند و او بسان ديگر امامان به شهادت رسيد تا اين حديث در باره او مصداق پيدا كند كه:

«از ما كسى نيست جز آنكه به او زهر داده يا كشته با شندش»

امّا چه كسى او را زهر داد؟ بسيارى از علما بر اين باورند كه مأمون در پس اين توطئه بوده‌است، امّا عدّه‌اى ديگر اين نظر را بعيد مى‌دانند و مى‌پرسند آيا مأمون براستى تا اين اندازه پست و پليد بوده كه دستان خود را بدين جنايت زشت بيالايد؟!

برخى از اين علما دهها دليل بر بى گناهى مأمون در ارتباط با خون امام هشتم ارائه مى‌دهند. امّا وقتى اين دلائل را يك به يك تحليل مى‌كنيم در مى‌يابيم كه تمام آنها به يك دليل باز مى‌گردد و آن بعيد شمردن وقوع چنين جنايتى است.

از شخصى كه مدافع افكار مذهب شيعه و قايل به برترى و افضليت امام على عليه السلام است!

ولى ما مأمون را شناختيم. او يكى از خلفاى عبّاسى و وابسته به خاندانى است كه رژيم آنان در خيانت به ياران و هواخواهان خود از ابو مسلم خراسانى‌