منصب را به امام پيشنهاد كرده بود. آرى كسانى هستند كه از دنيا دورى مى‌جويند تا متاعى بزرگ تر از آن به دست آورند، حال آنكه هيچ چيز در چشم آدمى بزرگ‌تر از رياست نيست.

فضل بن سهل كه خود شاهد گفتگوى مأمون با امام رضا عليه السلام در باره خلافت بود، مى‌گويد: خليفه را هيچ گاه همانند آن روز خوار نديدم.

مأمون عبّاسى گويد: بسيار كوشيدم تا طمع او را به خلافت و غير آن جلب كنم، امّا موفق نشدم. [1]

راه خدا

هر كس خداى را بزرگ دارد اولياى او را نيز پاس خواهد داشت و هر كه در بزرگداشت اولياى خدا كوتاهى ورزد، راه خود را به سوى خدا گم خواهد كرد.

امام رضا از سالكان راه پروردگار بزرگ بود.

شيطان، مخالفت با اولياى خدا را در نظر آدمى، زيبا جلوه مى‌دهد تا او را از راه راست پروردگارش گمراه كند و در بيابان حيرت‌زا و راههاى پراكنده سرگردانش سازد.

هرگاه درجه تسليم و عشق انسان به رهبرى دينى و ولّى‌امر واولياى خدا، اعم از پيامبران و امامان و صالحان، فزونى گيرد. به پروردگارش هم نزديك‌تر مى‌شود.

امام رضا، همچون ديگر امامان عليهم السلام، مطيع‌ترين مردم در مقابل ولى‌امر خويش، امام موسى كاظم بود و از همين‌رو خداوند او را پس از آن امام، حجّت خويش بر مردمان قرار داد.