مولود فرخنده‌

راويان مى‌گويند: مادر امام موسى كاظم عليه السلام «حميدة المصفاة» نام داشت.

اين زن از بزرگان عجم بود. وى كنيزى خريد كه در سرزمين عرب پا به هستى گذارده و رشد و نمو كرده بود. چون حميده اين كنيز را آزمود و دريافت كه او در دين و خرد از ديگر مردمان برتر و والاتر است، وى را براى فرزندش امام موسى بن جعفر عليه السلام برگزيد و به او گفت: فرزندم! تكتم (يكى از نامهاى اين كنيز) كنيز است، امّا هرگز كنيزى بهتر و برتر از او نديده‌ام و ترديد ندارم كه اگر او را سلاله‌اى باشد، خداوند متعال سلاله‌اش را بزودى پاكيزه خواهد گردانيد. من او را به تو مى‌بخشم و تو را سفارش مى‌كنم كه در حق او نيكى به جاى آورى.

راويان در باره فضل اين كنيز مى‌نويسند: چون او، امام رضا عليه السلام را بدنيا آورد، نوزاد بسيار شير مى‌خورد و قوى بنيه بود. پس تكتم گفت: دايه‌اى براى كمك به من بياوريد. به او گفته شد: مگر شير ندارى؟

تكتم پاسخ داد: شير دارم، امّا در نماز و نيايشم خلل وارد شده و از زمانى كه رضا را زاده‌ام، از نماز و عباداتم كاسته شده است. [1]