اسم الکتاب : هدايتگران راه نور المؤلف : مدرسى، سيد محمد تقى الجزء : 1 صفحة : 641
و آميزش كرد و نطفه جدّم بسته شد.
و در شبى كه نطفه پدرم در آن به هم رسيد، كسى نزد جدّم در آمد و او
را نوشانيد همچنان كه جدّ پدرم را نوشانيده بود و سپس وى را دستور آميزش داد و او
خوشحال و شادمان برخاست و نطفه پدرم بسته شد.
شبى كه نطفه من در آن به وجود آمد، كسى نزد پدرم در آمد و او را
نوشانيد و بدو دستور آميزش داد چنان كه به ديگران دستور داده بود. پدرم خوشحال و
شادمان برخاست و نطفه من در آن شب بسته شد.
شبى كه نطفه اين پسرم (امام موسى عليه السلام) پديد آمد كسى نزد من بيامد
همچنان كه نزد جدّ پدرم و جدّ خودم در آمده بود و مرا نوشانيد چنان كه آنان را
نوشانيده بود. من خوشحال و شادمان با آگاهى از آنچه خداوند به من ارزانى فرموده
بود، برخاستم و نطفه اين نوزاد بسته شد. پس بدو تمسّك كنيد كه به خدا او پس از من
صاحب الأمر شماست». [1]
همين كه امام به مدينه بازگشت، سه روز به مردم طعام داد و مردم خبر
ولادت اين نوزاد فرخنده را به يكديگر نويد دادند.
پدر و مادر امام كاظم
پدرش: پيشواى هدايت، ابو عبداللَّه جعفر بن محمّد عليه السلام ملقب
به صادق بود.
مادرش: حميده بربريه كه شايد از مردم اندلس و يا از مردم مغرب بوده
است. لقب اين زن بزرگوار «حميده مصفّاة» بود.
حميده يكى از زنان با فضيلت به شمار مىآمد، زيرا به كار مهّم نشر
رسالت