شهادت امام باقر عليه السلام‌

امام محمّد باقر عليه السلام پس از 18 سال، رهبرى و ارشاد خلق، در حالى كه از عمر مباركش‌ 57 بهار گذشته بود با قلبى آكنده از رضايت و خشنودى دعوت حق را لبيك گفت و چشم از جهان فرو بست.

در نخستين روز از ماه رجب سال‌ 114 هجرى، خاندانش گرد بستر او جمع آمده بودند. زهرى كه از طريق زينى كه بر آن مى‌نشست در بدن وى نفوذ كرده بود، هر لحظه بيشتر و بيشتر تأثير خود را آشكار مى‌ساخت در اين حال آن‌حضرت، به فرزند و وصى برومندش امام صادق عليه السلام نگريست و بدو فرمود:

«شنيدم على بن الحسين مرا از پس ديوار صدا مى‌زند و مى‌گويد: محمّد! بيا، بشتاب و گفت: فرزندم! اين شبى است كه بدان وعده داده شده، ظرفى كه در آن وضو مى‌گرفت نزديكش بود، پس فرمود: بريزش بريزش. برخى گمان بردند كه او از خمس مى‌گويد.

پس فرمود: فرزندم بريزش. چون آن را ريختيم نا گهان ديديم كه در آن موشى است».

امام باقر به فرزندش امام جعفر بن محمّد وصيّت كرد كه او را در سه جامه‌