امام حسين پس از پيامبر

پس از رحلت پيامبر اكرم، پيشامدهاى بزرگى به وقوع پيوست. صداهاى تفرقه‌انگيز و چند دستگى از هر گوشه و كنارى برمى‌خاست. امّا در اين اوضاع حسين عليه السلام را مى‌بينيم كه دوش به دوش پدر بزرگوارش در كنار حق ايستاده است و با روشن ترين دلايل به اعلان و تبليغ آن مى‌پردازد.

بار ديگر او را مى‌بينيم، جوانى كه سيمايش شمايل پر هيبت پدرش را به ياد مى‌آورد، او فرماندهى سپاهيان خروشان پدرش بر ضد طاغوت شام، معاويه بن ابى سفيان، را بر عهده داشت.

آن‌حضرت با عزم و اراده پولادين و شمشير بران و تدبير استوار و نقشه‌هاى دقيق خود پيروزيهاى بزرگ و درخشانى بر ضد طغيان بنى اميّه، كه مى‌خواستند امّت اسلامى را به دوران جاهليّت باز گردانند، به دست آورد.

نقشه پليد قتل امير مؤمنان على عليه السلام به اجرا در آمد و منجر به شهادت دردناك آن امام شد. با شهادت آن‌حضرت مسئووليتهاى حسّاس و خطير امّت بر دوش امام حسن عليه السلام افتاد. در اين ميان امام حسين نيز به جهاد مقدّس خويش در اداى امانت حق و مسئوليّت امّت ادامه مى‌داد و امّت اسلامى را بر ضد باطلى‌