مولود خجسته‌

پگاه روز سوّم شعبان از سال سوّم هجرت يكى از درخشانترين و زيباترين سحرگاهان به شمار مى‌رود. چرا او كه در اين روز با انگشتانى از نور مولودى مبارك و بزرگ را به نوازش گرفت.

در سوّم شعبان نورى پاك و درخشان، منزلگاه رسالت را در خود فرو برد. مولودى فرخنده پا به عرصه وجود گذاشت در واقع خداوند او را برگزيد تا تداوم بخش رسالت و مقتداى امّت باشد و انسانها را از تاريكيهاى جهل و بندگى برهاند.

بى گمان دچار شگفتى خواهيم شد، هنگامى كه مى‌بينيم منزلگاه رسالت با شادى و افتخار به استقبال اين مولود مى‌شتابد. خانه‌كوچك و ساده‌اى كه در بلنداى آن پيامبر صلى الله عليه و آله، جدّى مهربان و پدرى پر محبّت جاى دارد.

به پيامبر خبر داده شد كه فاطمه زهرا پسرى زاده است، حالتى آميخته از سرور و اندوه آن‌حضرت را فرا گرفت و با حسرت و رغبت خواستار كودك شد.

مگر چه حادثه‌اى رخ داده است اى رسول خدا! پدرم و مادرم فدايت باد آيا مگر اين نوزاد عيب و نقصى دارد؟!