مبارزه با انحراف امّت‌

پيامبر صلى الله عليه و آله در روز دوشنبه‌ 28 صفر سال‌ 11 هجرى پس از آن كه رسالت الهى به كمال رسيد، ديده از جهان فروبست.

پيامبر پس از آن كه آخرين هدف از اهداف اصلى خود را كه همان نصب رهبرى و مجرى شايسته، و تحكيم پايه‌هاى رهبرى صالح تا ابد براى مسلمانان بود، دنيا را وداع گفت. رهبرى كه خداوند پس از پيامبر براى مسلمانان منصوب كرد، امير مؤمنان على عليه السلام بود كه خود سيمايى زنده و مجسم از تعاليم اسلامى و بهترين الگو و نمونه آن به شمار مى‌آمد. اين رهبر كسى بود كه كاملًا مفاهيم شريعت اسلامى را با پوست و گوشت خود درك كرده بود. او به احكام دين، دانا و به اهدافى كه در پس آنها جاى داشت آگاه بود. از اين گذشته وى در عمل توانسته بود اين احكام را بر خود نيز تطبيق دهد و خود را با آنها عجين سازد و توقعاتى كه دين از وى داشت، پاسخ گويد. مردم نيز بخوبى على را با اين صفات مى‌شناختند و به رهبرى او دل بسته و مطمئن بودند و او را ميان خود و خدايشان حجّت قرار دادند.

چون اهداف رسالت جامه تحقّق به خود پوشيد، وظايف رسول خدا نيز