اسم الکتاب : مبانى تشريع اسلامى(3) المؤلف : مدرسى، سيد محمد تقى الجزء : 1 صفحة : 132
گفتيم: اين ارزشها كه ما آنها را در خويش مىيابيم، نيازى به توجيه
فلسفى ندارد زيرا آنها ارزشهاى ذاتى هستند كه نفس بشرى بر آن سرشته شده است، و
وضوح و جلوهاى دارد بيش از توجيه فلسفى كه افراد گوناگون آن را به دروغ مىبافند.
اين بدان مىماند كه كسى گرسنگى، تشنگى و خواب آلودگى را توجيه فلسفى كند و از ما
بخواهد به سبب اين توجيه به اهمّيت اين احساسات باور يابيم.
چهارم- ارزشهاى زندگى دنيوى بيهوده نيست وما بايد بدانها
توجّه داشته باشيم چنانچه به ارزشهاى والا توجّه داريم، چه، هر دو ارزش در اينكه
ما آنها را احساس مىكنيم و از آنها بهره مىبريم مشترك هستند، اگرچه زندگى اخروى
از زندگى اين جهانى مهمتر است كه جاودانگى و ژرفا دارد و خداوند مىفرمايد:
وَالْآخِرَةُ خَيْرٌ وَأَبْقَى[1]
«آخرت براى تو بهتر و ماندگارتر است.»
ولى زندگى دنيوى نيز از اهمّيت حضور عملى برخوردار است و زمينهساز
آخرت به شمار مىآيد و چونان كشتزارى است و آن سراى به سان محصول، بلكه زندگى دوم،
در حقيقت ادامه همين زندگى نخست است، پس هر مكتبى كه زندگى نخست و منافع آن را
ناديده بگيرد مكتبى خطا و اجرا ناشدنى است. اين نقد تنها به مكتب افلوطين اختصاص
ندارد، بلكه همه مكاتب متصوّفه را در بر مىگيرد كه نقش انسان را دراين دنيا
ناديده مىگيرند و ارزشهاى مادّى را كه او را در اين جهان به جنبش وامىدارد از
شمار بيرون مىافكنند.
- 5- مكاتب جديد فوق مادى
مونتنى
( Montieni )
مكتب مونتنى كه آميختهاى از انديشههاى رواقيان، بيرونى، مكتب
اپيكورى