اجلى دارند و ديدار خداوندى نيز اجلى دارد.

اين اجل همان وقت مشخّص است كه خداوند براى امور معيّن فرموده و اين همان زمان است. بنابراين تقدير و تدبير زمان به دست خداوند سبحان مى‌باشد.

3- وقت‌

خداوند متعال براى امور وقتى قايل شده است. وقت، همان زمان و يا ساعات زمان است. خداوند مى‌فرمايد:

وَإِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ‌ [1].

«و آنگاه كه پيامبران را وقتى معين شود.»

إِلَى‌ يَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ‌ [2].

«تا آن روزى كه وقتش معلوم است.»

يَسْئَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ رَبِّي لَا يُجَلِّيهَا لِوَقْتِهَا إِلَّا هُوَ ثَقُلَتْ فِي السَّماوَاتِ وَالْأَرْضِ لَاتأْتِيكُمْ إِلَّا بَغْتَةً يَسْئَلُونَكَ كَأَنَّكَ حَفِيٌّ عَنْهَا قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِنْدَ اللَّهِ وَلكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَايَعْلَمُونَ‌ [3].

«درباره قيامت از تو مى‌پرسند كه چه وقت فرا مى‌رسد. بگو: علم آن نزد پروردگار من است. تنها اوست كه چون وقتش فرا رسد آشكارش مى‌سازد. فرا رسيدن آن بر آسمانيان و زمينيان پوشيده است، جز به ناگهان بر شما نيايد. چنان از تو مى‌پرسند كه گويى تو از آن آگاهى. بگو: علم آن نزد خداست ولى بيشتر مردم نمى‌دانند.»

با تدبّر در اين آيات در مى‌يابيم كه ساعات هر پديده‌اى به امر خداوند سبحان است چنين نيست كه خداوند متعال تنها از روز نخست آفرينش مقادير و اجلهاى پديده‌ها را مشخص كرده باشد، بل هموست كه هر چيزى را نيز به وقت خود به‌