«... و از هواهاى كسانى كه آيات ما را تكذيب كرده‌اند و به آخرت ايمان ندارند، پيروى نكن...»

15- به پيامبر دستور داده شد كه به هنگام شتاب گرفتن آنها به سوى كفر به حال آنها غم نخورد، اگرچه آنها ادّعاى ايمان هم مى‌كردند، زيرا دليل ايمان، تسليم در برابر حق است در حالى كه آنها در برابر هوى و هوس تسليم بودند و ميان لايه‌هاى حق تفاوت مى‌نهادند.

خداوند مى‌فرمايد:

يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ لَايَحْزُنكَ الَّذِينَ يُسَارِعُونَ فِي الْكُفْرِ مِنَ الَّذِينَ قَالُوا آمَنَّا بِأَفْوَاهِهِمْ وَلَمْ تُؤْمِنْ قُلُوبُهُمْ... [1].

«اى پيامبر! غمگين نكند تو را كردار آنان كه به كفر مى‌شتابند، چه آنها كه به زبان گفتند كه ايمان آورديم و به دل ايمان نياورده‌اند...»

16- اين برجسته‌ترين مصداق نفاق است كه خداوند درباره آن مى‌فرمايد:

وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِ وَبِالْيَوْمِ الْآخِرِ وَمَا هُمْ بِمُؤْمِنِينَ* يُخادِعُونَ اللَّهَ وَالَّذِينَ آمَنُوا وَمَا يَخْدَعُونَ إِلَّا أَنْفُسَهُمْ وَمَا يَشْعُرُونَ‌ [2].

«پاره‌اى از مردم مى‌گويند: به خدا و روز قيامت ايمان آورده‌ايم. حال آنكه ايمان نياورده‌اند* اينان خدا و مؤمنان را مى‌فريبند و نمى‌دانند كه تنها خود را فريب مى‌دهند.»

17- قرآن كريم از زندگى بنى‌اسرائيل براى كسانى كه ميان رويه‌هاى مختلف حق تفاوت مى‌نهند مثالى مى‌آورد، زيرا آنها به تمايلات نفسانى خود مى‌گروند و به آنچه مخالف هوى و هوسشان است كفر مى‌ورزند. مى‌بينيم كه چگونه با جبرئيل دشمنى ورزيده‌اند، آيا نمى‌دانستند كه دشمنى با يك فرشته الهى يعنى دشمنى با خدا و پيامبران و همه فرشتگان؟

خداوند مى‌فرمايد:

قُلْ مَنْ كَانَ عَدُوًّا لِجِبْرِيلَ فَإِنَّهُ نَزَّلَهُ عَلَى‌ قَلْبِكَ بِإِذْنِ اللَّهِ مُصَدِّقاً لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ وَهُدىً وَبُشْرَى‌ لِلْمُؤْمِنِينَ* مَنْ كَانَ عَدُوًّا للَّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَرُسُلِهِ وَجِبْرِيلَ وَمِيكَالَ فَإِنَّ اللَّهَ عَدُوٌّ