كَذَّبَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ الْمُرْسَلِينَ* إِذْ قَالَ لَهُمْ شُعَيْبٌ أَلَا تَتَّقُونَ* إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ* فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ* وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى‌ رَبِّ الْعَالَمينَ* أَوْفُوا الْكَيْلَ وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُخْسِرِينَ* وَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِيمِ* وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ‌ [1].

«مردم ايْكه پيامبران را تكذيب كردند* آن گاه كه شعيب به آنها گفت: آيا پروا نمى‌كنيد؟* من براى شما پيامبرى امين هستم* از خدا بترسيد و از من اطاعت كنيد* من از شما در برابر هدايت خود مزدى نمى‌طلبم مزد من تنها بر عهده پروردگار جهانيان است* پيمانه را تمام بپردازيد و كم فروشى مكنيد* و با ترازوى درست وزن كنيد* به مردم كم مدهيد و باطلانه در زمين فساد مكنيد.»

اين مجموعه آيات نمونه‌اى ديگر از مجموعه آيات اين سوره مى‌باشند.