امام عليه السلام فرمود:

«خداوند عزّ وجلّ در روز قيامت اين سخن را از آنها نقل مى‌كند افسوس كه امروز شفاعت كنندگانى از پيامبران نداريم و نه دوست گرم و پر محبّتى از همسايگان و آشنايان، پس چون از شفاعت مأيوس شوند گويند: يعنى كسى كه مؤمن نيست. اى كاش بار ديگر (به دنيا) باز گرديم و از مؤمنان باشيم. [1]»

پ- در يكى از خطبه‌هاى اميرالمؤمنين عليه السلام درباره ايمان آمده است كه:

«روشن‌ترين راه است و نورانى‌ترين چراغ. در پرتو ايمان به كارهاى نيك ره برده مى‌شود و با كارهاى نيك به ايمان ره برده مى‌شود و با ايمان، دانش آبادانى مى‌گيرد، با علم و دانش از مرگ ترسيده مى‌شود و با مرگ دنيا به پايان مى‌رسد، و به وسيله دنيا آخرت به دست مى‌آيد، و در قيامت بهشت به پرهيزكاران نزديك مى‌گردد و دوزخ براى گمراهان آشكار مى‌شود و مردم هدفى ندارند، مگر رستاخيز كه براى رسيدن به عرصه آن مى‌شتابند. [2]»

ت- امام صادق عليه السلام به نقل از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله مى‌فرمايد:

«خداوند تبارك و تعالى فرموده است هركه بنده مؤمن من را بيازارد به من اعلان جنگ داده است، و هركه بنده مؤمن من را گرامى بدارد از خشم من در امان خواهد بود.

اگر در زمين از خاور گرفته تا باختر تنها يك بنده با يك امام عادل باشد من با آن دو از هر آنچه در زمين آفريده‌ام بى‌نياز مى‌شوم، هفت آسمان و هفت زمين به سبب آن دو برپا شده‌اند و از ايمان آن دو انسى قرار داده‌ام كه به انسى جز آن دو نيازى نيست. [3]»