وَإِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَرَبِّكُمْ أَن تَرْجُمُونِ‌ [1].

«و من به پروردگار خود و پروردگار شما پناه مى‌برم از اين كه مرا متّهم كنيد.»

ت- حضرت مريم نيز در سخت‌ترين شرايط، هنگامى كه فرشته خداوند به شكل بشرى در نظر او جلوه كرد به خدا پناه برد و او را به تقوى يادآورى كرد. خداوند مى‌فرمايد:

قَالَتْ إِنِّي أَعُوذُ بِالرَّحْمنِ مِنكَ إِن كُنتَ تَقِيّاً [2].

«مريم گفت: از تو به خداى رحمان پناه مى‌برم اگر پرهيزكار باشى.»

ث- خداوند مى‌فرمايد:

... قَالُوا أَتَتَّخِذُنَا هُزُواً قَالَ أَعُوذُ بِاللَّهِ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِينَ‌ [3].

«... گفتند: آيا ما را به ريشخند مى‌گيرى‌؟ گفت: به خدا پناه مى‌برم كه از نادانان باشم.»

ج- نوح پيامبر هنگامى كه از خدا خواست پسرش را نجات دهد خدا به او فرمود:

... إِنِّي أَعِظُكَ أَن تَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِينَ‌ [4].

«.. بر حذر مى‌دارم تو را كه از مردم نادان باشى.»

در اينجا نوح پيامبر از گفتن سخن ناآگاهانه به خدا پناه برد، و چنين گفت:

قَالَ رَبِّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَسْأَلَكَ مَا لَيْسَ لِي بِهِ عِلْمٌ وَإِلَّا تَغْفِرْ لِي وَتَرْحَمْني أَكُن مِنَ الْخَاسِرِينَ‌ [5].

«عرض كرد: پروردگارا! من به تو پناه مى‌برم كه از تو چيزى بخواهم كه از آن آگاهى ندارم؛ و اگر مرا نبخشى، و بر من رحم نكنى، از زيانكاران خواهم بود.»