«... خداوند، پيامبر ديگرى را براى قومى برانگيخت و به او دستور داد تا با آنها به ستيز برخيزد، ولى اين پيامبر از سستى و ناتوانى، شكوه به درگاه الهى برد و از سوى خداوند وحى رسيد كه پيروزى پس از پانزده سال براى تو خواهد رسيد. او به اصحابش گفت: همانا خداوند عزّ وجلّ مرا به جنگ با فرزندان فلان، امر كرده است و من از ضعف و ناتوانى به درگاه او ناليدم، پس آنها گفتند «لا حول ولا قوّة الّا باللَّه» هيچ توان و نيرويى نيست، مگر با خدا، و او به ايشان گفت: همانا خداوند به من وحى كرده است كه پيروزى پس از پانزده سال خواهد آمد. آنها گفتند: (ما شاء اللَّه. لا قوّة الّا باللَّه» آنچه خدا خواهد همان است و نيرو و توانى جزبا خدا نيست. حضرت عليه السلام فرمود: پس پيروزى در همان سال نصيبشان شد، زيرا آنها كار خود را به خدا واگذاشتند و گفتند:

آنچه خدا خواهد همان است و توان و نيرويى جز خدا نيست. [1]»

پ- در آيه زير مى‌خوانيم كه دليل توكّل بر خدا همان قدرت چيره پروردگار است.

خداوند سبحان مى‌فرمايد:

إِن يَنصُرْكُمُ اللَّهُ فَلَا غَالِبَ لَكُمْ وَإِن يَخْذُلْكُمْ فَمَن ذَا الَّذِي يَنصُرُكُم مِن بَعْدِهِ وَعَلى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ‌ [2].

«اگر خدا شما را يارى كند هيچ‌كس به شما غلبه نخواهد كرد و اگر شما را خوار دارد چه كسى از آن پس ياريتان خواهد كرد؟ پس مؤمنان بايد كه بر خداى توكّل كنند.»

ت- از آنجا كه مكر و توطئه دشمنان به مؤمنان زيانى نمى‌رساند، مگر به اذن خدا، آنها بر پروردگار خويش توكّل مى‌كنند. خداوند مى‌فرمايد:

إِنَّمَا النَّجْوَى‌ مِنَ الشَّيْطَانِ لِيَحْزُنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَلَيْسَ بِضَارِّهِمْ شَيْئاً إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ‌ [3].

«هر آينه نجوا كردن كار شيطان است كه مى‌خواهد مؤمنان را محزون كند و حال آن كه هيچ زيانى جز به فرمان خداوند به آنها نمى‌رساند. و مؤمنان بايد كه بر خدا توكّل كنند.»