در پرتو احاديث‌

اوّل- استغفار، بوى خوش‌

اميرالمؤمنين عليه السلام مى‌فرمايد:

«با استغفار، بوى خوش بگيريد تا بوى بد گناهان، شما را بد بو نكند. [1]»

دوم- استغفار، داروى گناهان‌

پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله مى‌فرمايد:

«براى هر دردى دارويى است و داروى درد گناهان، طلب آمرزش است. [2]»

سوم- مرز استغفار

از كميل بن زياد نقل شده است كه گفت: به امير المؤمنين عليه السلام عرض كردم: بنده گاهى مرتكب گناهى مى‌شود و آنگاه از خدايش طلب آمرزش مى‌كند، حدّ و مرز اين استغفار كدام است؟ امام عليه السلام فرمود:

«اى ابن زياد! توبه‌ عرض كردم: همين؟ فرمود: نه‌. عرض كردم پس چگونه؟ فرمود:

بنده هنگامى كه مرتكب گناهى مى‌شود، با حركات مى‌گويد: از خدا طلب آمرزش مى‌كنم. عرض كردم: منظورتان از حركات چيست؟ فرمود: با دو لب و زبان، او مى‌خواهد پس از آن حقيقت استغفار را به جاى آورد. عرض كردم: اين‌