نيكوكارى ورزد، حقيقتاً نماز را برپا كرده است و از مؤمنان حقيقى شمرده مى‌شود هر كس، خريد و فروش، او را از نماز بازدارد و به غفلتش كشانَد و از نماز با حالت كسالت برخيزد همه اينها نشانه نفاق او خواهند بود. خداوند مى‌فرمايد:

فَوَيْلٌ لِلْمُصَلِّينَ* الَّذِينَ هُمْ عَن صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ* الَّذِينَ هُمْ يُرَآءُونَ* وَيَمْنَعُونَ الْمَاعُونَ‌ [1].

«پس واى بر آن نمازگزارانى* كه در نماز خود سهل انگارند* آنان كه ريا مى‌كنند و از دادن زكات دريغ مى‌روزند.»

ب- خداوند مى‌فرمايد:

... وَإِذَا قَامُوا إِلَى الصَّلَاةِ قَامُوا كُسَالى‌... [2].

«... و چون به نماز برخيزند با اكراه و كاهلى برخيزند...»

پ- خداوند مى‌فرمايد:

... وَلَا يَأْتُونَ الصَّلَاةَ إِلَّا وَهُمْ كُسَالَى‌... [3].

«... و جز با بى‌ميلى به نماز حاضر نشوند...»

در حالى كه مؤمنان به سوى نماز مى‌شتابند و براى برگزار كردن آن مى‌كوشند. در واقع منافقان با حالت كسلى روبه سوى نماز مى‌آورند.

از همين رو نماز، سنجه شناخت مؤمن از منافق است و با آن مى‌توان درجات مؤمنان را دريافت. در حديثى از هارون بن خارجه آمده است كه گفت: يكى از دوستان‌مان را نزد حضرت صادق عليه السلام نام بردم، و او را به نيكى ياد كردم، پس حضرت فرمود: «نماز او چگونه است؟ [4]»

ت- امّا مشركان، نماز و دعايشان در خانه خدا تنها به كف زدن و سوت زدن مى‌ماند.

خداوند درباره آنها مى‌فرمايد: