مُنِيبِينَ إِلَيْهِ وَاتَّقُوهُ وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُشْرِكِينَ‌ [1].

«به او بازگرديد و از او بترسيد و نماز بگزاريد و از مشركان نباشيد.»

پ- خداوند سبحان درباره تجارتى كه خسارت در آن راه ندارد و از بزرگترين اركانش برپا كردن نماز است مى‌فرمايد:

إِنَّ الَّذِينَ يَتْلُونَ كِتَابَ اللَّهِ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَنفَقُوا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرّاً وَعَلَانِيَةً يَرْجُونَ تِجَارَةً لَن تَبُورَ [2].

«آنان كه كتاب خدا را مى‌خوانند و نماز برپا مى‌كنند و از آنچه به آنها داده‌ايم پنهانى و آشكارا انفاق مى‌كنند اميدوار به تجارتى هستند كه هرگز زيان نمى‌كند.»

ت- همچنين در آيه ديگرى درباره شب زنده‌دارى، ميعاد فروتنان با خداوند سبحان، مى‌خوانيم كه:

... فَاقْرَءُوا مَا تَيَسَّرَ مِنْهُ وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَأَقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً وَمَا تُقَدِّمُوا لِأَنفُسِكُم مِنْ خَيْرٍ تَجِدُوهُ عِندَ اللَّهِ هُوَ خَيْراً وَأَعْظَمَ أَجْراً وَاسْتَغْفِرُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ‌ [3].

«... پس هرچه ميسّر شود از آن بخوانيد و نماز را برپا كنيد و زكات بدهيد و به خدا قرض الحسنه دهيد و هر خيرى را كه براى خود پيشاپيش بفرستيد آن را نزد خدا خواهيد يافت و آن پاداش بهتر است و پاداشى بزرگ‌تر است. و از خدا آمرزش بخواهيد، زيرا خدا آمرزنده و مهربان است.»

ث- خداوند بر بنى‌اسرائيل و جلوداران ايشان شرط كرد كه نماز را برپا دارند و بر آنها شرط كرد مادامى كه بر اين عهد، پايدار باشند با ايشان خواهد بود. خداوند مى‌فرمايد:

وَلَقَدْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثَاقَ بَنِي إِسْرَائِيلَ وَبَعَثْنَا مِنْهُمُ اثْنَيْ عَشَرَ نَقِيباً وَقَالَ اللَّهُ إِنِّي مَعَكُمْ لَئِنْ أَقَمْتُمُ الصَّلَاةَ وَآتَيْتُمْ الزَّكَاةَ وَآمَنتُم بِرُسُلِي وَعَزَّرْتُمُوهُمْ وَأَقْرَضْتُمُ اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً... [4].

«خدا از بنى‌اسرائيل پيمان گرفت و از ميان آنان دوازده نقيب (سرپرست) برانگيختيم و خدا