خداوند، شفاعت شمارا خواهند كرد ودرحقيقت اينها هستند كه لشگريان خداواره‌ها شدند وشفاعتشان هيچ سودى براى آنان نخواهدداشت. خداوند مى‌فرمايد:

وَاتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّهِ آلِهَةً لِّيَكُونُوا لَهُمْ عِزّاً [1].

«و به غير از اللَّه خدايانى گرفتند تا سبب عزّتشان گردند.»

ب- وَاتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّهِ آلِهَةً لَّعَلَّهُمْ يُنصَرُونَ* لَايَسْتَطِيعُونَ نَصْرَهُمْ وَهُمْ لَهُمْ جُندٌ مُّحْضَرُونَ‌ [2].

«و به جاى اللَّه خدايانى گرفتند بدان اميد كه ياريشان كنند* آنها را ياراى آن نيست كه به ياريشان برخيزند ولى اينان همانند سپاهى به خدمتشان آمده‌اند.»

پ- أَمِ اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّهِ شُفَعَاءَ قُلْ أَوَلَوْ كَانُوا لَايَمْلِكُونَ شَيْئاً وَلَا يَعْقِلُونَ* قُل للَّهِ الشَّفَاعَةُ جَمِيعاً لَهُ مُلْكُ السَّماوَاتِ وَالْأَرْضِ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ‌ [3].

«آيا سواى خدا شفيعانى اختيار كردند؟ بگو: حتّى اگر آن شفيعان قدرت به كارى نداشته باشند و چيزى را در نيابند؟* بگو: شفاعت، سراسر از آن خداست، فرمانروايى آسمانها و زمين متعلّق به اوست، سپس همه به نزد اوباز گردانيده مى‌شويد.»

ت- آيات قرآن كريم، همواره بيان مى‌دارد كه خداواره‌هايى كه عبادت آنها براى پرستندگانشان آراسته شده، نه زيانى در بردارند و نه سودى را مى‌رسانند ونه رزقى را در بر دارند، بلكه باطلى آشكار مى‌باشند. خداوند در آيات زير چنين مى‌فرمايد:

قُلْ أَتَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ مَا لَايَمْلِكُ لَكُمْ ضَرّاً وَلَا نَفْعاً... [4].

«بگو: آيا جز اللَّه خداى ديگرى را كه براى شما مالك هيچ سود و زيانى نيست مى‌پرستيد...»

ث- قَالَ أَفَتَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ مَالَا يَنفَعُكُمْ شَيْئاً وَلَا يَضُرُّكُمْ‌ [5].

«گفت: آيا سواى اللَّه چيزى را كه نه شما را سود و نه زيان مى‌رساند مى‌پرستيد.»