كه عقلشان و وحى دينشان به آنها الهام مى‌كندبهترين سخن را پى‌گيرند. خداوند مى‌فرمايد:

وَالَّذِينَ اجْتَنَبُوا الطَّاغُوتَ أَن يَعْبُدُوهَا وَأَنَابُوا إِلَى اللَّهِ لَهُمُ الْبُشْرَى‌ فَبَشِّرْ عِبَادِ* الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ... [1].

«و كسانى را كه از پرستش بتان پرهيز كرده‌اند و به خدا روى آورده‌اند بشارت است پس بندگان مرا بشارت ده* آن كسانى كه به سخن گوش مى‌دهند و از بهترين آن پيروى مى‌كنند...»

ج- خداوند، آنها را يادآور مى‌شود كه هنگام گرفتاريها به پروردگار، پناه مى‌آورند، پس چگونه براى خدا همتا قرار مى‌دهند (از آنها پيروى مى‌كنند و بدون اختيار، به سخن آنها گوش فرامى‌دهند). خداوند متعال مى‌فرمايد:

وَإِذَا مَسَّ الْإِنسَانَ ضُرٌّ دَعَا رَبَّهُ مُنِيباً إِلَيْهِ ثُمَّ إِذَا خَوَّلَهُ نِعْمَةً مِنْهُ نَسِيَ مَا كَانَ يَدْعُوا إِلَيْهِ مِن قَبْلُ وَجَعَلَ للَّهِ أَندَاداً لِيُضِلَّ عَن سَبِيلِهِ قُلْ تَمَتَّعْ بِكُفْرِكَ قَلِيلًا إِنَّكَ مِنْ أَصْحَابِ النَّارِ [2].

«چون به آدمى گزندى برسد به پروردگارش روى آورده و او را مى‌خواند. آنگاه چون به او نعمتى بخشد همه آن دعاها را كه پيش از اين كرده بود از ياد برده و براى خدا همتايانى قرار مى‌دهد تا مردم را از طريق او گمراه كنند. بگو: اندكى از كفرت بهره‌مند شو، كه تو از دوزخيان خواهى بود.»

چ- فردا هنگامى كه مردم در برابر خداوند جهانيان بايستند، آنها كه كفر ورزيدند و براى خدا همتا قرار دادند و پيروانى هم كور كورانه اعمّ از جن همچون جبْت يا انسان همچون طاغوت پيرويشان كردند، باز به خداوند مى‌گويند:

... رَبَّنَا أَرِنَا الَّذَيْنَ أَضَلَّانَا مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ نَجْعَلْهُمَا تَحْتَ أَقْدَامِنَا لِيَكُونَا مِنَ الْأَسْفَلِينَ‌ [3].

«... اى پروردگار ما! آن دو تن را از جنّ و انس كه ما را گمراه كردند به ما بنمايان، تا پاى بر سر آنها نهيم تا از ما فروتر روند.»