بخش سوم- تسليم، زيرساخت ايمان‌

حق و باطل در بستر نفس بشرى با يكديگر در ستيز هستند و گاهى اين و زمانى آن بر نفس، چيره مى‌شوند، قلب آدمى ميان پيروى از حق و تسليم در برابر هوى و هوس در نوسان است، تا آنكه يكى بر ديگرى فائق آيد. پس اگر آدمى به طور كلّى رهبرىِ حق را بپذيرد در امان است و جانش آرام مى‌گيرد و اگر به گونه‌اى مطلق در برابر هوى و هوس سر تسليم فرود آورد كفر ورزيده و بر دلش مُهر خورده است.

دقيقاً در همين نقطه است كه مهمترين مبارزه انسان شكل مى‌گيرد؛ مبارزه‌اى كه اگر در آن بازنده شود، فائق شدن در هيچ عرصه‌اى، سودش نرساند و اگر در آن برنده شود باختن در هيچ چيز بدو خسارتى وارد نكند.

قرآن كريم كتاب ايمان است. ايمان، رنگ كلّى، محور رويكرد، سرچشمه فيض و خاستگاه پرتو فشانىِ آن را تشكيل مى‌دهد و از همين روست كه حقايق آن را از همه ابعاد، تفسير مى‌كند و هنگامى كه تسليم را به ياد مى‌آورد كه مهمترين تجلّيات آن بشمار مى‌رود، يادآورى اين نكته را آغاز مى‌كند كه خداوند، آفريننده هر پديده‌اى است و هر آنچه در آسمانها و زمين است تسليم قدرت اوست سپس ما را به مفهوم تسليم و حقايق و آثار آن از راه داستانهاى حقيقى برگرفته شده از متن زندگى بشر دراين سيّاره، يادآور مى‌شود. پس چرا انسان عليه او طغيان مى‌كند. اين داستان از همان لحظه‌اى كه خداوند، فرشتگان را آگاه مى‌كند كه در زمين، جانشينى قرار خواهد داد و فرشتگان با آگاهى از فسادى كه بشر آن را خواهد پراكند و خونهاى‌