خداوند مى‌فرمايد:

... أَلَمْ يُؤْخَذْ عَلَيْهِمْ مِيثَاقُ الْكِتَابِ أَن لَايَقُولُوا عَلَى اللَّهِ إِلَّا الْحَقَّ... [1].

«... آيا از ايشان پيمان گرفته نشده كه درباره خدا جز به حق سخن نگويند...»

3- پيامبران در گفتن سخن حق الگو بوده‌اند. خداوند مى‌فرمايد:

حَقِيقٌ عَلَى‌ أَنْ لَاأَقُولَ عَلَى اللَّهِ إِلَّا الْحَقَّ... [2].

«شايسته است كه درباره خدا جز به حق سخن نگويم...»

4- از آنجا كه حق، محور زندگى است پس يك مؤمن، تنها به گمان در آن بسنده نمى‌كند، زيرا اين گمان چيزى از حق را افاده نمى‌كند. خداوند مى‌فرمايد:

... إِنَّ الظَّنَّ لَايُغْنِي مِنَ الْحَقِّ شَيْئاً... [3].

«... و گمان نمى‌تواند جاى حق را بگيرد...»

5- كسانى كه جز حق را درباره خدا مى‌گويند در روز رستخيز كيفرى خوار كننده در خواهند يافت. خداوند مى‌فرمايد:

... الْيَوْمَ تُجْزَوْنَ عَذَابَ الْهونِ بِمَا كُنتُمْ تَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ غَيْرَ الْحَقِّ... [4].

«... امروز شما را به عذابى خوار كننده عذاب مى‌كنند و اين به كيفر آن است كه درباره خدا به ناحق سخن مى‌گفتيد...»

6- در حالى كه پاداش مؤمنان در روز رستاخيز بخاطر ايمان در دنيا امنيّت خواهد بود.

خداوند مى‌فرمايد:

... حَتَّى‌ إِذَا فُزِّعَ عَن قُلُوبِهِمْ قَالُوا مَاذَا قَالَ رَبُّكُمْ قَالُوا الْحَقَّ... [5].

«... و چون بيم از دلهايشان برود، گويند: پروردگارتان چه گفت‌؟ گويند: سخن حق گفت...»