«تورا بر بندگان من تسلّطى نيست، مگر بر آن گمراهانى كه تو را پيروى كنند.»

چهار- خداوند از پيامبر خود كه بار اين رسالت را بر دوش او نهاده دفاع كرده است تا آنها كه او را مسخره مى‌كردند بر او يا مؤمنان تأثير نگذارند.

6- خداوند مى‌فرمايد:

فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكِينَ* إِنَّا كَفَيْنَاكَ الْمُسْتَهْزِئِينَ‌ [1].

«به هرچه مأمور شده‌اى صريح و بلند بگو و از مشركان رويگردان باش* ما مسخره كنندگان را از تو باز مى‌داريم.»

پ- هنگام پايان يافتن مهلت:

هنگامى كه مهلت كافران به پايان مى‌رسد خداوند فرشتگان را آشكار در تأييد حق فرو مى‌فرستد، همچنين فرشتگان بر حسب هوى و هوس كافران فرود نمى‌آيند بلكه براساس حق نازل مى‌شوند، زيرا اگر هنگامى فرود مى‌آمدند كه كافران پيشنهاد مى‌كردند دراين هنگام دوران آزمون به پايان مى‌رسيد و وعده كيفر عادلانه ظهور مى‌كرد. خداوند مى‌فرمايد:

مَا نُنَزِّلُ الْمَلَائِكَةَ إِلَّا بِالْحَقِّ وَمَا كَانُوا إِذاً مُّنظَرِينَ‌ [2].

«ما فرشتگان را جز به حق نازل نمى‌كنيم و در آن هنگام ديگر به اينها مهلت داده نمى‌شود.»

اين فرموده الهى: وَمَا كَانُوا إِذاً مُّنظَرِينَ‌ دليل آن است كه آشكارا فرود آمدن فرشتگان حجّتى رساست، از همين رو اگر كسى بدان كفر ورزد ديگر پس از آن به كسى مهلت داده نمى‌شود.

آرى! وجود نداشتن حمايت ظاهرى از رسالت دراين حد و درجه (فرود آمدن فرشتگان) به مفهوم نبود قطعى پشتيبانى و حمايت نيست، بلكه سطحى از حمايت ديده مى‌شود كه در حفظ رسالت از هر گونه انحرافى جلوه‌گراست- آن گونه كه در آغاز خوانديم-.