كَثُرَ النَّاسُ فَلَا بَأْسَ بِإِخْرَاجِهِ» [1].

«ما مى‌گفتيم كه گوشتى از قربانى به سبب نياز مردم بدان، خارج نمى‌شود، امّا امروز مردمان فزونى يافته‌اند و اشكالى ندارد كه گوشت آن خارج شود.»

تفصيل احكام:

ذبح قربانى پنجمين واجب از واجبات حجّ تمتّع و دومين واجب از واجبات منى‌ است و در آن امورى واجب است كه ذيلًا ذكر مى‌شود:

1- نيّت، و آن قصد قربت به خداست از اين كار.

2- قربانى بايد از چهارپايان سه‌گانه (شتر، گاو يا گوسفند) باشد.

شتر مى‌تواند دو كوهانه باشد و جايز است گاو، گاو ميش، بُز و ميش.

اگر قربانى شتر باشد بايد كمال يافته باشد و احوط آن است كه پنج سال را تمام كرده داخل سال ششم شده باشد، و اگر گاو باشد بايد كامل باشد و احوط آن است كه سال دوم را تمام كرده به سال سوم وارد شده باشد، و اگر ميش باشد بايد كامل باشد كه معمولًا در هفت ماهگى كامل مى‌گردد، و گاهى نيازمند آن است كه يكسال از زايش او بگذرد تا به كمال رسد. بُز نيز بايد به كمال رسيده باشد و احوط آن است كه در سال دوم عمرش باشد.

3- احوط آن است كه ذبح در روز عيد در منى‌ آنهم پس از رمى جمره عقبه صورت گيرد، هنگام عذر، يا فراموشى و يا جهل، ذبح در