پس اندازى براى خانواده‌اش بجاى بگزارد، و نيز چيزى داشته باشد كه پس از بازگشت از حجّ آن را به كار زند.»

6- از فضل بن عبدالملك به نقل از حضرت صادق عليه السلام در حديثى آمده است: از حضرت پيرامون فردى سؤال شد كه شتر اجاره مى‌دهد و از آن سود مى‌برد، و با شترهاى خود به حجّ مى‌رود از حضرتش عليه السلام سؤال شد كه آيا اين حجّ پذيرفته است؟ يا فردى كه با تجارت خود به مكّه مى‌رود و حجّ مى‌كند و در داد و ستدش سود و يا زيان مى‌برد.

آيا حجّ او كامل است يا ناقص؟ يا اينكه بايد فقط به نيّت حجّ برود؟

يا اينكه هر دو را با هم (تجارت وحجّ) نيّت كند؟ آيا حجّ چنين فردى هم كامل است؟ حضرت عليه السلام فرمود:

«نَعَمْ، حجّتهُ تامَّة» [1]

. «آرى، حجّش كامل است.»

7- از ابى بصير نقل است كه گفت: از ابو عبداللَّه عليه السلام شنيدم كه گفت:

«مَنْ عُرِضَ عَلَيْهِ الْحَجُّ وَلَوْ عَلى‌ حِمَارٍ أَجْدَع مَقْطُوعِ الذَّنْبِ فَأَبى‌ فَهُوَ مُسْتَطِيعٌ لِلْحَجِّ» [2].

«اگر بر كسى حجّ رفتن عرضه گردد، اگر چه بر دراز گوش باشد كه دماغ‌ودُمش بريده‌است، وازحجّ سرباز زند او مستطيع حجّ خواهد بود.»