7- مُحرِم مى‌تواند محلّى را وكيل كند كه پس از بيرون آمدن او از احرام تزويجش كند، ونيز مى‌تواند محرمى را وكيل گرداند كه پس از احلال هر دوى آنها (يعنى وكيل وموكّل) تزويجش كند.

ز- ازدواج با زانيه‌

قرآن كريم مى‌فرمايد: (الزَّانِي لَايَنكِحُ إِلَّا زَانِيَةً أَوْ مُشْرِكَةً وَالزَّانِيَةُ لَا يَنكِحُهَا إِلَّا زَانٍ أَوْ مُشْرِكٌ وَحُرِّمَ ذلِكَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ) [1]

«مرد زناكار جز با زن زناكار يا مشرك ازدواج نمى‌كند، وزن زناكار را جز مرد زناكار يا مشرك، به ازدواج خود در نمى‌آورد، واين كار بر مؤمنان تحريم شده است.»

حديث شريف:

1- در صحيح زراره آمده است كه گفت از امام صادق عليه السلام پيرامون اين آيه قرآنى (الزَّانِي لَايَنكِحُ إِلَّا زَانِيَةً أَوْ مُشْرِكَةً وَالزَّانِيَةُ لَايَنكِحُهَا إِلَّا زَانٍ أَوْ مُشْرِكٌ) پرسش كردم. حضرت عليه السلام فرمود: «اينان زنانى هستند مشهور به زنا، ومردانى مشهور به زنا، كه به (انجام فعل حرام) زنا شهرت يافته‌اند وبدان شناخته شده‌اند، و (برخى از) مردم امروز اينگونه مى‌باشند، پس هر كس بر او حد زنا اقامه شود، يا به زنا شهرت يافته است، سزاوار نيست كسى با او ازدواج كند مگر آن كه بداند توبه كرده‌است.» [2]