كسى است كه رغبت و تمايلى دارد كه او را به ذلّت مى‌كشاند.»

6- سعدان مى‌گويد: از امام صادق عليه السلام سؤال كردم كه: چه چيز ايمان را در بنده استوار مى‌گرداند؟ فرمود:

«ورع و پروا از محارم خداوند.»

گفتم: چه چيز ايمان را از دل او بيرون مى‌كند؟ فرمود:

«طمع. [1]»

7- امام باقر عليه السلام فرمود:

«أتى رجل رسول اللَّه صلى الله عليه و آله فقال: علّمني يا رسول اللَّه شيئاً، فقال: عليك باليأس ممّا في أيدي الناس فإنّه الغنى الحاضر. قال: زدني يا رسول اللَّه، قال: إيّاك والطمع فإنّه الفقر الحاضر» [2].

«مردى خدمت پيامبر خدا آمد و گفت: به من چيزى بياموز. حضرت فرمود: از آنچه در دست مردم است نااميد باش (دل مبند) و همين، بى‌نيازى و ثروت حاضر براى تو است.

گفت: باز هم بياموز. فرمود: از طمع بپرهيز زيرا طمع فقر حاضر براى تواست.»

8- امام رضا عليه السلام از پدرانش، از على عليه السلام روايت مى‌كند كه:

«جاء خالد إلى رسول اللَّه صلى الله عليه و آله فقال: يا رسول اللَّه، أوصني وأقلّه لعلّي احفظ، فقال:

اوصيك بخمس: باليأس ممّا في أيدي الناس فإنّه الغنى الحاضر، وإيّاك والطمع فإنّه الفقر الحاضر، وصلِّ صلاة مودّع، وإيّاك وما تعتذر منه، واحبّ لأخيك ما تحب لنفسك» [3].

«خالد نزد پيامبر خدا صلى الله عليه و آله آمد و گفت: اى رسول خدا! به من سفارشى كن كه‌