گفتند: بلى يا امير المؤمنين! حضرت فرمود: «جمع ميان دو نماز روزى را زياد مى‌كند، و تعقيب بعداز نماز صبح و عصر، روزى را زياد مى‌كند، و صله رحم روزى را زياد مى‌كند، و تميز كردن آستانه در خانه روزى را زياد مى‌كند، و مواسات با برادر دينى در راه خدا روزى را زياد مى‌كند، و در صبح زود در طلب روزى رفتن، روزى را زياد مى‌كند، و استغفار روزى را زياد مى‌كند، و امانت دارى روزى را زياد مى‌كند، و سخن حق روزى را زياد مى‌كند، و اجابت مؤذّن روزى را زياد مى‌كند، و ترك سخن در مستراح روزى را زياد مى‌كند، و ترك حرص روزى را زياد مى‌كند، و شكر نعمت دهنده روزى را زياد مى‌كند، و اجتناب از سوگند دروغ، روزى را زياد مى‌كند، و وضو گرفتن قبل از غذا روزى را زياد مى‌كند، و خوردن ريزه‌هاى با قيمانده از غذاى سفره روزى را زياد مى‌كند، و هركه در روز سى بار خداوند را تسبيح كند، خداوند از او هفتاد نوع بلا را برطرف مى‌كند كه آسان‌ترين آنها فقر است.»

معاشرت ستوده‌

چه زمانى بايد با ديگران معاشرت داشته باشى و چه زمان از آنان عزلت گزينى؟ با چه كسى و چگونه معاشرت نمايى؟ و روابط خود را چگونه تنظيم كنى؟ اين محورها در احاديث شريف به تفصيل بيان شده است كه اگر درا نها انديشه و عمل كنى، به اذن خداوند، از مهلكه نجات مى‌يابى. در دستورات دينى، مؤمنان از معاشرت با اهل دنيا منع شده، و نشستن در خانه را از معاشرت با دنياپرستان، برتر دانسته، و تنها ديدار با برادران مؤمن مورد تشويق قرار گرفته است، و همچنين در مورد حسد هشدار داده شده است زيرا دين را تباه مى‌كند، و همچنين از تعصّب ناحق بر حذر داشته و تكبّر بر مردم را از عوامل هلاكت انسان دانسته است. پاره‌اى از اين‌