مى‌آورد...». از گناهان كبيره خوددارى كردن از پرداخت زكات واجب است زيرا خداوند مى‌فرمايد: «پس پيشانيها و پهلوها و پشت‌هاى ايشان به آتش دوزخ داغ گذارده مى‌شود».

همچنين شهادت دروغ دادن، و كتمان كردن شهادت حق نيز از گناهان كبيره است، زيرا درباره آن خداوند فرموده است: «و هر كس آن را كتمان كند، قلبش گنهكار است». از گناهان كبيره شراب خوردن است زيرا خداوند از آن نهى كرده است چنانكه از پرستيدن بت نهى كرده است. و از جمله كبائر، ترك عمدى نماز است و ترك عمدى هر عملى كه خداوند واجب كرده است. پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله فرمود: هركه نماز را از روى عمد ترك كند، از خدا و رسول خدا بيزارى جسته است. از گناهان كبيره شكستن پيمان و قطع نمودن رحم است زيرا خداوند فرمود: «براى آنان لعنت است و منزل و جايگاه بد». امام مى‌فرمايد: عمرو بن عبيد از خدمت حضرت صادق بيرون رفت در حاليكه صداى گريه‌اش بلند بود و مى‌گفت:

هلاك شد هركه به رأى خود سخن گفت و با شما اهل‌بيت در فضيلت و علم منازعه كرد.»

5- ابوبصير مى‌گويد: از امام صادق عليه السلام شنيدم كه مى‌فرمود:

«لا واللَّه لا يقبل اللَّه شيئاً من طاعته على الاصرار على شي‌ء من معاصيه» [1]

. «به خدا قسم! خداوند چيزى از طاعت خود را با اصرار و ادامه به چيزى از معصيت خود قبول نمى‌كند.»

6- امام صادق فرمود:

«قال رسول اللَّه صلى الله عليه و آله من علامات الشقاء: جمود العين، وقسوة القلب، وشدّة الحرص في‌طلب الدنيا، والاصرار على الذنب» [2]

. «پيامبر خدا فرمود: از علامتهاى شقاوت است، خشكى چشم، [يعنى: گريه نكردن از خوف خدا] قساوت قلب، شدّت حرص در طلب دنيا و اصرار بر گناهان.»