لست آخذ الجزية إلّامن أهل الكتاب، فكتبوا إليه يريدون بذلك تكذيبه، زعمت أنّك لا تأخذ الجزية إلّامن أهل الكتاب ثمّ أخذت الجزية من مجوس هجر، فكتب إليهم رسول اللَّه صلى الله عليه و آله: إنّ المجوس كان لهم نبىّ فقتلوه وكتاب أحرقوه، أتاهم نبيّهم بكتابهم في اثنى عشر ألف جلد ثور» [1].

«بلى، آيا نامه رسول خدا صلى الله عليه و آله به اهل مكّه به تو نرسيده است، كه حضرت به آنان نوشت: اسلام بياوريد و گرنه به جنگتان خواهم آمد. آنان به پيامبر صلى الله عليه و آله نوشتند: از ما جزيه بگير و بگذار بتهاى خود را بپرستيم. پيامبر صلى الله عليه و آله به آنان نوشت: من فقط از اهل كتاب جزيه مى‌گيرم. آنان به عنوان تكذيب سخن پيامبر، نوشتند: شما ادّعا مى‌كنى كه جز از اهل كتاب جزيه نمى‌گيرى، در حاليكه از مجوس هجر جزيه گرفتى. پيامبر صلى الله عليه و آله به آنان نوشت: مجوس پيامبرى داشتند كه او را كشتند و كتابى داشتند كه آن را آتش زدند. پيامبر آنان، براى آنان كتابى در دوازده هزار پوست گاو، آورده بود.»

2- زراره مى‌گويد: به امام صادق عليه السلام عرض كردم: حدّ جزيه بر اهل كتاب چيست؟ آيا بر آنان مقدار معيّنى است كه نبايد از آن به مقدار ديگر عدول كرد؟ فرمود:

«ذلك إلى الإمام يأخذ من كلّ إنسان منهم ما شاء على قدر ماله، وما يطيق، إنّما هم قوم فدوا أنفسهم من أن يستعبدوا أو يقتلوا، فالجزية تؤخذ منهم على قدر ما يطيقون له أن يأخذهم به حتّى يسلموا، فإنّ اللَّه قال:

(حَتَّى‌ يُعْطُوا الْجِزْيَةَ عَن يَدٍ وَهُمْ صَاغِرُونَ)،

وكيف يكون صاغراً وهو لا يكترث لما يؤخذ منه حتّى لا يجد ذلّاً لما أخذ منه فيألم لذلك فيسلم» [2].

«اين در اختيار امام است، از هر نفر آنان، آنچه را بخواهد مى‌گيرد، به اندازه مال‌