«صلّيت خلف أبي عبداللَّه عليه السلام على جنازة فكبّر خمساً، يرفع يده في كلّ تكبيرة» [1].
«من بر جنازهاى پشت سر امام صادق عليه السلام نماز خواندم پس آن حضرت پنج تكبير گفت و در هر تكبير دستانش را بلند مىكرد.»
- امام صادق، از پدرش، از على عليه السلام روايت مىكند كه:
«آن حضرت هر زمان كه بر جنازهاى نماز مىخواند از محلّ نماز بلند نمىشد تا اينكه جنازه را بر سر دست مردم مىديد. [2]»
11- زيد بن على، از پدرانش، از على عليه السلام نقل مىكند كه آن حضرت در نماز بر طفل مىگفت:
«اللّهمّ اجعله لأبويه ولنا سلفاً وفرطاً وأجراً. [3]»
12- از حضرت موسى بن جعفر عليه السلام، روايت شده است كه سئوال كردند آيا مىتوان پيش از امام تكبير گفت؟ فرمود:
«لا يكبّر إلّامع الإمام، فإن كبّر قبله أعاد التكبير» [4].
تكبير نگويد، مگر همراه با امام و اگر قبل از امام تكبير بگويد بايد تكبير را اعاده نمايد.
13- از امام صادق عليه السلام سئوال شد درباره ميّتى كه بر او نماز خوانده شده است و بعد از نماز امام جماعت، متوجّه شدند كه ميّت بر
[1] - همان، ص 785، باب 10، حديث 1.
[2] - همان، ص 787، باب 11، حديث 1.
[3] - همان، باب 12، حديث 1.
[4] - همان، ص 792، باب 16، حديث 1.