كند و غسل نمايد و بين ظهر و عصر و همچنين بين مغرب و عشا با يك غسل جمع كند. زمانيكه نماز براى او جايز شد، براى شوهرش هم جايز است كه با او نزديكى كند.»

4- در كتاب فقه الرضا عليه السلام آمده است:

«والوقت الذي يجوز فيه نكاح المستحاضة وقت الغسل، وبعد أن تغتسل وتتنظّف؛ لأنّ غسلها يقوم مقام الطهر للحائض».

وقال عليه السلام بعد ذكر ما تفعله المستحاضة:

«ومتى اغتسلت على ما وصفت حلّ لزوجها أن يغشاها» [1].

«زمانى كه نزديكى با مستحاضه جايز است، زمانى است كه غسل كرده و خود را پاكيزه كرده باشد زيراغسل مستحاضه همانند پاك شدن حايض است»... بعدهم فرمود: «زمانى كه مستحاضه- به ترتيبى كه گفتم- غسل كرد، براى شوهرش جايز است كه با او نزديكى كند.»

احكام‌

استحاضه به اعتبار مقدار خونى كه زن مى‌بيند، به سه قسم تقسيم مى‌شود:

1- استحاضه قليله: آن است كه خونريزى كم باشد به گونه‌اى كه اگر زن پنبه (يا نوار بهداشتى) را بردارد، خون با اينكه در داخل محل وجود دارد، جارى نشود. [2]