خون ديده باشد كه بدين ترتيب داراى عادت وقتيّه مى‌شود.

اين زن اگر عادت او منظّم شود، طبق عادت خود عمل مى‌كند امّا اگر قبل از ايّام عادت خود خون ببيند وتاايّام عادت ادامه يابد و مجموع آن از ده روز كمتر باشد، چنانچه خون در همه مدّت با يك صفت بوده وادامه حيض او تا همه اين مدّت احتمال برود، مجموع آن ايّام حيض حساب مى‌شود.

ب- كسى كه عادت عدديّه دارد

زنى است كه شماره روزهاى قاعدگى او در دو بار پشت‌سرهم به يك اندازه باشد ولى تاريخ ديدن آن دو خون يكى نباشد مثلًا در دو بار پشت‌سرهم، هفت روز خون ديده است ولى در بار اوّل از اوّل ماه و بار دوّم از وسط يا آخر ماه.

دارنده عادت عدديّه، چنانچه به تعداد روزهاى عادت خود خون ببيند، طبق عادت خود عمل مى‌كند ولى اگر بيشتر از روزهاى عادت خود خون ببيند و از ده روز تجاوز نكند، مجموع آن روزها نيز حيض محسوب مى‌شود.

دارنده عادت عدديّه‌اگر خونى ببيند كه‌مشخّصات‌حيض‌را نداشته باشد، در صورتيكه علامت ديگرى بر حيض بودن داشته باشد مثل تغيير حالات روحى و جسمى او و احتمال نداشتن منبع ديگر براى خون- مانند دمل، يا زخم ويا استحاضه- بايد آن‌را حيض‌حساب‌كند.

امّا اگر همه نشانه‌ها منتفى باشد و احتمال برود كه به خاطر بيمارى مزاجى استحاضه باشد يا از جهت زخم و مانند آن، خونريزى كرده‌