«لا بأس إذا كان خمسة عشر ذراعاً أو نحو ذلك» [1]

. «اشكال ندارد اگر 15 ذراع يا مانند آن باشد (يعنى آن مكان پاك اگر 15 ذراع باشد و بر آن راه برود، پاك مى‌شود).»

2- محمّد حلبى مى‌گويد: به امام صادق عليه السلام گفتم: راه من به سوى مسجد از كوچه‌اى مى‌گذرد كه در آن ادرار مى‌شود، و چه‌بسا من از آنجا مى‌گذرم و كفش ندارم و از رطوبت آن به پايم مى‌رسد. فرمود:

«آيا بعداز آن در زمين خشك راه مى‌روى؟ گفتم: بلى. فرمود:

«فلا بأس إنّ الأرض تطهّر بعضها بعضاً» [2]

. «پس اشكال ندارد وزمين قسمتى‌از آن، قسمت ديگرراپاك مى‌گرداند.»

3- جابر بن عبداللَّه از رسول خدا صلى الله عليه و آله روايت مى‌كند كه: خداوند متعال به ايشان فرمود:

«جعلتُ لكَ ولُامّتك الأرض كلّها مسجداً وترابها طهوراً»

«همه زمين را براى تو و امّتت سجده‌گاه قرار دادم، و خاك آن را پاك و پاك كننده.» [3]

احكام‌

خداوند زمين را پاك كننده قرار داده است. پس زمين، كف پا، ته كفش ولاستيكهاى ماشين را در چارچوب شرايط خاصّى‌پاك مى‌كند.

جزئيات مسأله بدين شرح است:

1- فرق نيست كه زمين از خاك باشد يا شن يا سنگ امّا آسفالت،