«إنّ ماء الحمّام كماء النهر يطهِّر بعضه بعضاً» [1]

. «آب حمّام همانند آب نهر است، قسمتى از آن قسمت ديگر را پاك مى‌كند.»

احكام‌

آب جارى چيست؟

آب جارى هر آبى است كه از منبع و اصل تغذيه كننده‌اى جريان داشته باشد مثل آب چشمه و قنات‌ [2] و رودخانه، چه رودخانه‌هايى كه از چشمه‌ها تشكيل مى‌شود يا از آب شدن برفها و يخها. هر آبى كه منبع و اصل تغذيه كننده‌اى داشته باشد، هر چند راكد و غير جارى باشد مثل چشمه‌اى كه جريان ندارد، حكم آب جارى را دارد.

بر اين اساس آبى كه از منبع خود جدا شده باشد، جارى محسوب نمى‌شود مگر اينكه خيلى زياد باشد كه دراين صورت آن مقادير خيلى زياد جوشان، منبع آن حساب مى‌شود.

اين مسأله فروعى دارد كه در سطور ذيل به آنها اشاره مى‌كنيم:

1- آب جارى تا زمانى كه به منبع خود متّصل باشد، با رسيدن نجاست به آن، نجس نمى‌شود، چه كُرّ باشد يا كمتر از كُرّ.

2- آبى كه بر روى زمين جريان دارد، اگر متّصل به كُرّ يا منبع‌