طهارت آيينه فطرت‌

درباره خود بينديش، سپس به طبيعت پيرامون خود نگاه كن، چه مى‌بينى؟ آيا نمى‌بينى كه هر چيزى در عالَم وجودت و در جهان پهناور هستى، به خوبى و به زيبائى، سازمان و سامان يافته است؟

از اجزاى بسيار ريز و ناچيز اتم تا كهكشانهاى حاوى ميليونها خورشيد، همه و همه به عنوان آفريده كردگار حكيم، نشان دهنده سنّت حكيمانه‌اى است كه خداوند براى آنها تقدير كرده است.

اين سنّتها همان فطرت الهى است كه انحراف از آن باعث تباهى و بازگشت به آن موجب اصلاح مى‌شود. طهارت، بيانى از فطرت خدا در انسان است و از همين رو هر چيزى كه به سود انسان وشايسته او باشد، حتماً نوعى از طهارت و پاكى را با خود همراه دارد و هر چيزى كه به زيان او و باعث تباهى او باشد، مصداق ناپاكى و آلودگى مى‌باشد.

خصلت راستى چون به نفع انسان و موجب اصلاح اوست، نمونه و نشانه‌اى از طهارت قلب است و همچنين ايثار، فداكارى و بخشش و... امّا دروغ چون بر خلاف فطرت انسان و يكنوع انحراف از سنّت‌