را دارا باشند: بلوغ، عقل، ايمان، عدالت، آزادى و دانستن احكام شرعى مربوط به كار و مسؤوليّت‌شان.

امّا نسبت به ساير كارمندان و مزدبگيران كه زير نظر متولّيان زكات كار مى‌كنند، اين شرايط لازم نيست اگرچه بنابر احتياط مستحب آنان هم بايد واجد اين شرايط باشند.

4- جايز است سادات هاشمى به كارهاى زكات گمارده شوند، بشرطى كه از خود زكات به آنان داده نشود، بلكه مزد آنان از منبع ديگرى تأمين گردد.

چهارم- كسانيكه براى جذب تمايلشان به آنان زكات داده مى‌شود:

اين افراد كه به نام (المؤلّفة قلوبهم) خوانده مى‌شوند دو دسته هستند:

1- كفّارى كه براى جلب محبّت و تحكيم روابط آنان با مسلمانان و جذب آنان به اسلام يا دفع اذيت و آزار آنان يا استفاده از آنان در زمينه‌هاى مشخّص مانند جنگ و جهاد، به آنان زكات داده مى‌شود.

2- مسلمانان ضعيف‌الايمان كه براى تحكيم ارتباط و پيوند آنان با جامعه اسلامى، به آنان زكات داده مى‌شود.

پنجم- آزاد كردن بردگان:

سهمى از زكات هم در راه خريد بردگان- در حالت وجود نظام بردگى- و آزاد كردن آنان مصرف مى‌شود و اين يكى از برنامه‌هاى عملى اسلام براى پايان دادن به مسأله بردگى بوده است.