(يك دانگ يا يك جو)

«اى على! تارك زكات در روز قيامت از خداوند مى‌خواهد كه به دنيا بازگردانده شود و اين همان قول خداوند است: (حَتَّى‌ إِذَا جَاءَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَبِّ ارْجِعُونِ) [1] (تا اينكه مرگ يكى از آنان فرا رسد، مى‌گويد پروردگار من، مرا بازگردانيد).» [2]

2- بايد اين نكته را نيز يادآور شويم: زكاتى كه در قرآن آمده است تنها به معناى خاص فقهى آن نيست بلكه همه وظايف و تكاليف مالى مسلمان از قبيل: خمس، زكات، فطره، صدقات، انفاق به محرومان و مستمندان و همه اعمال خيريه و نيكوكارانه را شامل مى‌شود.

3- در فرهنگ اسلامى، انفاق مالى «زكات» ناميده مى‌شود و زكات در لغت به معناى پاكى و رشد است زيرا نفس انسان با دادن زكات پاك مى‌شود. خداوند متعال فرمود: (خُذْ مِن أَمْوَالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَتُزَكِّيهِم بِهَا) يعنى (از اموال آنان صدقه‌اى بگير تا به وسيله آن آنها را پاك سازى وپرورش دهى) [3] همچنين انفاق عامل تزكيه وپاك ساختن مال و باعث رشد و بركت آن مى‌باشد.