اسم الکتاب : احكام زكات و فقه صدقات المؤلف : مدرسى، سيد محمد تقى الجزء : 1 صفحة : 147
خداوند عملش را باطل ساخته و گناهش را تثبيت نموده و تلاشش را
نمىپذيرد.»
سپس فرمود: «هر كس صدقهاى بدهد، به وزن هر درهم، مانند كوه احد از
نعمتهاى بهشت به او داده خواهد شد و كسى كه صدقه ديگرى را براى محتاجى ببرد، پاداش
او مانند پاداش صاحب صدقه مىباشد بدون اينكه از پاداش صاحب آن چيزى كاسته شود.»
33- امام صادق عليه السلام از پيامبر خدا روايت مىكند:
«من أسدى إلى مؤمن معروفاً ثمّ آذاه بالكلام أو منَّ عليه فقط أبطل
اللَّه صدقته» [1].
«كسى كه براى مؤمن كار خيرى انجام دهد، سپس با كلامى او را آزار دهد
يا بر او منّت بگذارد، صدقهاش را باطل ساخته است.»
34- امام صادق عليه السلام فرمود:
«لأهل الإيمان أربع علامات: وجه منبسط، ولسان لطيف، وقلب رحيم، ويد
معطية» [2].
«اهل ايمان چهار علامت دارند: چهره گشاده، زبان نرم، قلب مهربان و
دست بخشنده.»
كار نيك انجام دهيد:
35- پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود:
[1] - وسائل الشيعه، ج 6، كتاب الزكاة، باب 37، ابواب الصدقه، ص
317، حديث 9.