«عيادت ثروتمندان آنان از فقيرانشان چگونه است؟».
گفت: كم است.
امام گفت: «فكيف مشاهدة أغنيائهم لفقرائهم؟».
«ديد و بازديد ثروتمندان آنان با فقيرانشان چگونه است؟».
امام گفت: «فكيف صلة أغنيائهم لفقرائهم في ذات أيديهم؟».
«كمكهاى مالى ثروتمندان آنان به فقيرانشان چگونه است؟».
گفت: شما از اخلاقى ياد مىكنيد كه در ميان افراد ما بسيار كم است.
امام فرمود:
«فكيف يزعم هؤلاء أنّهم شيعة؟!» [1].
«پس چگونه آنان ادّعا دارند كه شيعه هستند؟»
30- ابو اسماعيل مىگويد: به امام باقر عليه السلام گفتم: جانم بهفدايت، شيعه در نزد ما زياد هستند. پس فرمود:
«فهل يعطف الغني على الفقير؟ وهل يتجاوز المحسن عن المسيء ويتواسون؟».
آيا ثروتمندشان بر فقير مهربانى دارد؟ آيا نيكوكارشان از بدكار گذشت دارد؟ و يارى و غمخوارى با همديگر دارند؟». گفتم: نه. فرمود:
«ليس هؤلاء بشيعة، الشيعة من يفعل هذا» [2].
«اينان شيعه نيستند. شيعه كسى است كه اين كارها را انجام دهد.»
[1] - وسائل الشيعه، ج 6، كتاب الزكاة، باب 27، ابواب الصدقه، ص 298، حديث 3.
[2] - همان، ص 299، حديث 4.