تفصيل احكام‌

1- وقت نمازهاى مغرب و عشاء، از سقوط و غروب قرص خورشيد تا نيمه شب است.

2- وقت اختصاصى مغرب، از اوّل وقت است تا موقعى كه به اندازه اداى سه ركعت نماز (در حضر و سفر) از اوّل وقت سپرى شود.

3- امّا وقت اختصاصى عشا، به اندازه اداى نماز عشا از آخر وقت است، يعنى به اندازه چهار ركعت نماز براى حاضر و دو ركعت نماز براى مسافر.

امّا بين وقت اختصاصى مغرب (از اوّل وقت) و وقت اختصاصى عشا (از آخر وقت) وقت مشترك هر دو است ولى بايد نماز مغرب قبل از عشاء بجا آورده شود. آنچه گفتيم وقت اختيارى مغرب و عشا يعنى در غير حالات اضطرارى است.

4- مغرب و عشا، وقت اضطرارى هم دارند كه تا طلوع فجر ادامه دارد.

مضطرّ مانند كسى است كه خواب بر او غلبه كرده يا نماز را فراموش كرده تا اينكه وقت از نيمه شب گذشته باشد يا مانند زن حائضى كه بعداز نيمه شب پاك مى‌شود. بهتر اين است كه شخص مضطرّ نه نيّت ادا كند و نه نيّت قضا.

5- كسى كه بطور عمد نماز مغرب و عشا يا يكى از آن دو را تا بعداز نيمه شب به تأخير بيندازد، اقوا آن است كه وقت او تا طلوع فجر امتداد مى‌يابد ولى باز هم نه قصد ادا كند و نه قصد قضا. البتّه او از جهت اينكه نماز را عمداً به تأخير انداخته است، گنهكار مى‌باشد.

6- وقت فضيلت نماز مغرب، از اوّل مغرب تا رفتن سرخى مغرب‌