نماز را برپا مى‌دارند يعنى آنگونه كه خدا خواسته و دستور داده انجام مى‌دهند:

(إِنَّمَا تُنذِرُ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُم بِالْغَيْبِ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَمَن تَزَكَّى‌ فَإِنَّمَا يَتَزَكَّى‌ لِنَفْسِهِ وَإِلَى اللَّهِ الْمَصِير) [1].

«تو فقط كسانى را بيم مى‌دهى كه از پروردگار خود در پنهانى مى‌ترسند و نماز را برپا مى‌دارند و هر كس پاكى (و تقوا) پيشه كند، نتيجه آن به خودش باز مى‌گردد؛ و بازگشت (همگان) به سوى خداست.»

استعانت از نماز

مؤمنان با برپا داشتن نماز، با توطئه‌ها و تلاشهاى كافران براى گمراه ساختن مسلمانان، مبارزه مى‌كنند زيرا نماز در دل مؤمنان، يقين ايجاد مى‌كند و كافران را مأيوس و نااميد مى‌گرداند.

به سخن خداوند گوش جان بسپاريم:

(وَدَّ كَثِيرٌ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَوْ يَرُدُّونَكُمْ مِنْ بَعْدِ إِيمَانِكُمْ كُفَّاراً حَسَداً مِنْ عِندِ أَنْفُسِهِمْ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْحَقُّ فَاعْفُوا وَاصْفَحُوا حَتَّى‌ يَأْتِيَ اللَّهُ بِأَمْرِهِ إِنَّ اللَّهَ عَلَى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌ* وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ) [2].

«بسيارى از اهل كتاب، از روى حسد آرزو مى‌كردند شما را بعداز اسلام و ايمان، به حال كفر باز گردانند با اينكه حق براى آنها كاملًا روشن شده است. شما آنها را عفو كنيد و گذشت نماييد تا خداوند فرمان خودش را بفرستد. خداوند بر هر چيزى توانا است* و نماز را برپا داريد و زكات را ادا نماييد...».