«در مسجد صدا بلند نشود، سخنان باطل گفته نشود، دادوستد نشود، تا زمانى كه در مسجد هستى، لغو و بيهودگى را ترك كن. اگر چنين نكنى در روز قيامت تنها خود را ملامت كن.»

18- زيد شحّام مى‌گويد: به امام صادق عليه السلام عرض كردم: از مسجد، ريگهاى آن را خارج كرده‌ام چه كنم؟ فرمود:

«فردها، أو اطرحها في مسجد» [1].

«آنها را برگردان يا در مسجدى ديگر بينداز.»

19- محمّد بن مسلم مى‌گويد: از امام باقر عليه السلام درباره خوردن سير سؤال كردم. فرمود:

«إنّما نهى رسول اللَّه صلى الله عليه و آله عنه لريحه فقال: من أكل هذه البقلة الخبيثة فلا يقرب مسجدنا، فأمّا من أكله ولم يأت المسجد فلا بأس» [2].

«پيامبر خدا صلى الله عليه و آله بخاطر بوى آن، از خوردن آن نهى كرد، و فرمود: كسى كه اين گياه پليد را بخورد، به مسجد ما نزديك نشود. امّا كسى كه سير بخورد و به مسجد نرود، خوردن آن اشكال ندارد.»

20- امام على عليه السلام فرمود:

«البزاق في المسجد خطيئة وكفّارته دفنه» [3].

«آب دهن انداختن در مسجد، گناه است و كفّاره آن، دفن كردن آن است.»

21- پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود:

«لا تجعلوا المساجد طرقاً حتى تصلّوا فيها ركعتين» [4].