ودستهايت را رها كن و انگشتانت را داخل همديگر نكن ودستها روى رانها و برابر زانوهايت قرار گيرد ونگاه توبايد به جاى سجده‌ات باشد.»

تفصيل احكام:

وجوب قيام (ايستادن):

1- واجب است نماز، در حال ايستاده وبدون تكيه كردن بر چيزى بجا آورده شود، البته اين در شرايط عادى است. اما شخص مريض وناتوان، هرطور كه بتواند نماز مى‌خواند؛ باتكيه بر چيزى يا نشسته يا خوابيده كه تفصيل آن در سطور بعدى ذكر مى‌شود.

2- قيام در موقع گفتن تكبيرة الاحرام و همچنين قيام پيش از ركوع كه قيام متصل به ركوع ناميده مى‌شود، ركن است يعنى با ترك هريك از آن دو عمداً يا سهواً، نماز باطل مى‌شود.

3- ولى قيام در حال خواندن حمد وسوره يا تسبيحات اربعه وقيام بعد از ركوع هر چند واجب است ولى ركن نمى‌باشد وباترك آن اگر تنها از روى عمد باشد نماز باطل مى‌شود نه از روى سهو.

جزئيات اين مسأله به شرح ذيل است:

الف- نمازگزار در حاليكه قيام اوكاملًا تحقق يافته باشد، تكبيرة الاحرام مى‌گويد پس اگر در حال بلند شدن باشد وهنوز كاملًا راست نايستاده باشد، تكبيرة الاحرام گفتن، صحيح نيست.

ب- واجب است تلفظ تكبيرة الاحرام در وقتى پايان يابد كه او در حالت قيام كامل باشد پس اگر نمازگزار به جماعت ملحق شود در وقتى كه امام جماعت در ركوع است واو تكبيرة الاحرام بگويد،