حيَّ علَى الصَّلَاة» [1].

«بين اعمال وضو ترتيب وموالات را مراعات كن، تا اينكه فرمود: همچنين در اذان واقامه، فصول اذان واقامه را به ترتيب بخوان، پس اگر (حَيَّ عَلَى الصَّلَاة) را قبل از (شهادتين) خواندى، دوباره شهادتين وبعد (حَيَّ عَلَى الصَّلَاة) را بگو.»

تفصيل احكام:

1- براى آگاه ساختن مؤمنين از فرارسيدن اوقات نمازهاى واجب يوميه وتشويق آنان براى مبادرت به انجام نماز در اول وقت، اذان گفتن مستحب است واين اذان، «اذان اعلام» ناميده مى‌شود واختصاص به اول وقت دارد.

2- همچنين مستحب مؤكّد است كه نماز گزار براى نماز خود اذان واقامه بگويد، بلكه احوط آن است كه در غير سفر وعجله نداشتن، مردان اقامه را ترك نكنند. آنچه گفته شد در صورتى است كه بطور فرادا يعنى به تنهايى نماز بخواند، اما اگر با جماعت نماز بخواند، به اذان واقامه جماعت، اكتفا مى‌شود. اذان واقامه نماز، به اول وقت اختصاص ندارد بلكه نماز گزار قبل از اداى نماز بدون فاصله، اذان واقامه مى‌گويد هرچند نماز را از اول وقت به تأخير انداخته باشد.

در تأكيد استحباب اذان واقامه، بين مرد وزن وبين سفر وحضر فرقى وجود ندارد.

3- اذان واقامه تنها در نمازهاى يوميه گفته مى‌شود چه به صورت‌